Terug thuis!

Hey trouwe blog-volgeling,
We zijn wel en gezond back home. De tocht zaterdag door Rwanda was prachtig langs de vele rijstvelden, het natuurpark met gorilla's (naar't schijnt), kleine authentieke dorpen en landbouwgebieden, over zeer goede wegen. Fietsen is gezond en het ideale transportmiddel voor extra mens en veel veel bagage, dat hebben ze daar wel begrepen. Perfecte timing van drop off aan de vlieghaven. Nachtvlucht is geen pretje, slapen is beperkt tot ogen dicht doen, maar we zijn gesterkt door ons Bukavu avontuur en konden met de glimlach Belgische bodem betreden. Kristine is jarig vandaag, HP B-day!!
De missie is voorbij, de indrukken (zowel pro als contra) waren zeer gevarieerd. Ik besef nu pas hoe moeilijk ze het hebben in Congo enerzijds, maar ook hoe moeilijk het is om ze vooruit te helpen. De wil is er maar dat is niet voldoende......
Ik hoop dat de foto's het verhaal dat Nick bij elkaar heeft gesprokkeld via onze dagelijkse sms-contactjes beeldend zijn (perfect story-writer mijn superman! heeft 2 weken onze 2 pubers en poes gevoed en gelukkig gemaakt). Elke avond tot 21.30 u bezig met huishouden, thanks!
Ook "artsen zonder vakantie" ben ik dankbaar voor de unieke kans en perfecte begeleiding van hun missies.

---> foto's

Gepakt

Laatste dag op de kliniek doorgebracht, deels in een langdradige en stereotiepe debriefing. Na de middag toch nog een interessante patiënt gekregen. Maar de participatie van de lokale medewerkers was weer zeer minimaal - enkel toekijken.
Ondertussen zijn alle zakken gepakt en is iedereen klaar om de terugreis te beginnen morgenvroeg. Weer eerst enkele uren op de weg naar Rwanda en dan het vliegtuig op. Aankomst op Zaventem op zondag om 6u.

Laatste dag in centrum

Vandaag voor de laatste keer naar het het Heri Kwetu centrum. Nog eens een poging doen om de plaatselijke kiné's te leren spelen met de kinderen en reacties uit te lokken.
Vanavond superlekkere frieten gegeten bij de big boss, een zeer vrome zuster van 74 die van aanpakken weet en zeer respect geniet van de plaatselijke bevolking. Ze heeft ondanks haar leeftijd de touwtjes strak in handen.
Morgen staat er nog een debriefing en een cadeaumoment gepland. Klink weer allemaal heel officieel en belangrijk.
(Blijkbaar is het momenteel weer zeer onrustig in Goma. Gelukkig dat de missie nog op het laatste moment werd veranderd)

Laatste loodjes - bijna

De laatste dagen zijn aangebroken. Zaterdag vertrekt de missie terug naar Rwanda en verder naar België. De plaatselijke kinesisten voelen het einde naderen en beginnen te polsen naar hun afscheidscadeau.
In het klooster heeft Leen een nieuwe buurman gekregen die blijkbaar iedereen met luide stem laat meegenieten van zijn talrijke GSM gesprekken. Hopelijk werken de oordopjes. Anders zou ik morgen niet graag een patiëntje zijn.

All smiles

Eindelijk eens een paar patiëntjes die niet de hele tijd weenden en zelf konden glimlachen. Maakt het vroege opstaan toch goed (elke dag vertrek aan het klooster om 7u30!). Vanaf 16u is het wel elke dag zeer relax. Het ontbreken aan afwisseling begint toch wel wat te wegen.
Van het materiaal dat mee naar daar is verhuist zijn vooral de bellenblaas en de scratchbal de grote favorieten. De kinderen zijn het speelgoed wel niet gewoon en moeten er eigenlijk eerst nog mee leren spelen.

Heri Kwetu

Heri Kwetu is geen Congolees scheldwoord maar de naam van het gehandicapten centrum waar Leen haar kennis probeert door te geven. Ze hebben zelfs een website: www.herikwetu.org.
Vanmorgen weer vroeg uit de veren om de Bobath filosofie samen te vatten en later door te geven tijdens een evaluatie met het gehele team van de kliniek. Bespreking over het doel van kine en de werking. Daarna nog behandelingen tot 15:30.
Van de behandelingen is niet veel terecht gekomen. Na de meeting werden ze door de kliniek gegijzeld om de kine te organiseren. Resultaat: 4 pagina's met opmerkingen die dan prompt 3 keer werden gekopieerd. Kwestie van de bureaucratie te onderhouden.

Rustige zondag

Wat doe je als je als je op zondag in het midden van Afrika zit? Juist. Dan ga je naar de mis. Zeker als je weet dat een mis in die landen een iets kleurrijkere gebeurtenis is als bij ons. Ik ben benieuwd naar de  filmpjes die Leen van de bijeenkomst zou hebben gemaakt.
Vanavond een feestje met kip, frietjes en een zure, witte wijn. En op tijd in bed. Morgen is er weer een zware werkdag.